How motherhood changed me

Ik had altijd de droom om jong te trouwen, jong mama te worden en, dank aan God, was mijn droom ook waargeworden. Ik ontmoette mijn man toen ik 22 jaar was, en op 24-jarige leeftijd was ik al verloofd met hem. Alles gebeurde heel snel, waardoor ik wist dat trouwen snel zou gebeuren en ik, met Gods wil, een kind zou krijgen.

Ik weet nog dat ik een paar weken na onze honeymoon in Griekenland superenthousiast zat te wachten op een positieve test. Ondanks dat ik in het begin negatief testte (doordat ik vanwege de blijdschap te vroeg ging testen), wist en voelde ik eigenlijk al dat ik zwanger was. En dan kwam de dag dat ik na de honderdste zwangerschapstest een plusteken zag... WOW, wat was ik blij! Ik kon niet wachten tot mijn man thuis kwam, dus facetime ik hem gelijk toen hij op zijn werk was. Allebei in tranen en vol van geluk. Ik voelde toen al een immense blijdschap.

Ondanks dat mijn zoontje Emmanuel vanaf het moment dat hij verwekt is, mijn alles was en de grootste geluk van mijn leven is, gingen veel andere dingen mis in mijn leven. Gek genoeg klopt de uitspraak dat wanneer je een kind krijgt, mensen hun ware aard laten zien. Ik ervaarde zo’n immense verdriet vanwege “vriendschappen” die opeens vervaagden of mensen die uit mijn leven gingen. Wanneer jouw naasten een kind kregen, sprong je de lucht in voor hen. Maar dezelfde mensen waren nergens te bekennen tijdens mijn zwangerschap.

Moeder zijn en moeder worden heeft me geleerd om mijn geluk niet afhankelijk te laten zijn van anderen. Ik heb nu de mindset gekregen dat zolang mijn gezin goed is, mijn man en baby gezond zijn, en ik voor hen kan zorgen, de rest mij niet interesseert. Tuurlijk heb ik mijn christelijke broeders en zusters waar ik immens veel van houd, maar mijn focus ligt niet meer zoals vroeger op “vriendschappen”.

De continue drang om geliefd te zijn, om veel vrienden te hebben, om erbij te horen... die is er gewoon niet meer. Gek genoeg kan het me een worst wezen wie mij nu mag of niet. Wie mij als vriendin wil en wie niet. Ik heb zo een switch in mindset gekregen dat mijn hele hart, geest en alles gefocust is op een gezonde (mentale en fysieke) persoon te zijn, in plaats van op de “wereldse” bijzaak.

Door mentaal en fysiek gezond te zijn, kan ik me juist beter focussen op het worden van een betere mama met de dag en uiteraard een betere vrouw. Want ook ik “ontbeer” veel aspecten waar ik nog in moet groeien. Maar ik ben niet meer te hard voor mezelf; ik ben nog maar 26 jaar oud en met Gods wil heb ik nog veel jaren om te groeien naar een Godvrezende, leuke, gezonde, lieve en zachtmoedige mama en vrouw. Zodat ik hierdoor ook de juiste mensen kan behouden in mijn leven, en tevens ook de juiste mensen kan aantrekken. Mensen die mij laten bloeien in wat ik wil en moet zijn, in plaats van angst, depressie, pijn, onzekerheden, etc. te geven. Je kinderen verdienen een mama die gezond is, zowel mentaal als fysiek, maar ook een mama die een gezonde cirkel heeft.

Mijn zoontje, Emmanuel, die de grootste inspiratie voor mij is geweest en altijd zal zijn om een betere versie van mezelf te zijn en te worden. Mijn baby die mij niet laat twijfelen om alle onkruid in mijn leven te verwijderen voor zijn bestwil. Voor jou doe ik alles, ga ik door alle ongemakken om jou een toekomst te bieden die jij verdient.🤍

Liefde van mama en papa 🤍