The Armenian Revolutionary Federation: Dashnaktsutyun

The founding

One hundred and thirty one years ago, in the Caucasus, a group of young men and women, imbued with social revolutionary fervor, turned their sight toward national liberation and forged an alliance, which became the Armenian Revolutionary Federation (ARF).

Dashnaktsutyun is an Armenian nationalist and socialist political party that was founded in 1890 by Christapor Mikaelian, Stepan Zorian and Simon Zavarian. It has the largest membership of the political parties present in the Armenian diaspora, having established affiliates in more than 20 countries. Dashnaktsutyun campaigns for the recognition of the Armenian genocide and the right to reparations. It also advocates the establishment of United Armenia.

The original aim of the ARF was to gain autonomy for the Armenian-populated areas in the Ottoman Empire. The party began to organize itself in the Ottoman Empire in the early 1890s and held its first major meeting in Tiflis, Russian Empire, in 1892.

The ARF became active within the Ottoman Empire in the early 1890s with the aim of unifying the various small groups in the empire that were advocating for reform and defending Armenian villages from massacres that were widespread in some of the Armenian-populated areas of the empire. ARF members formed fidayi groups that defended Armenian civilians through armed resistance. The Dashnaks also worked for the wider goal of creating a "free, independent and unified" Armenia, although they sometimes set aside this goal in favor of a more realistic approach, such as advocating autonomy. In 1918, the party was instrumental in the creation of the First Republic of Armenia, which fell to the Soviet communists in 1920. After its leadership was exiled by the communists, the ARF established itself within Armenian diaspora communities, where it helped Armenians preserve their cultural identity.

In 1894, the ARF took part in the Sasun Resistance, supplying arms to the local population to help the people of Sasun defend themselves against the Hamidian purges. In June 1896, the Armenakans organized the Defense of Van in the province of Van, where Ottoman Hamideh soldiers were to attack the city. The Armenakans, assisted by members of the Hunchakian and ARF parties, supplied all able-bodied men of Van with weapons. They rose to defend the civilians from the attack and subsequent massacre.

On March 30, 1904, the ARF played a major role in the Sasun Uprising. The ARF sent arms and fedayi to defend the region for the second time. Among the 500 fedayees participating in the resistance were top figures such as Kevork Chavush, Sepasdatsi Murad and Hrayr Djoghk. They managed to hold off the Ottoman army for several months, despite their lack of fighters and firepower.

World War I and the Armenian Genocide

In 1915, Dashnak leaders were deported and killed alongside other Armenian intellectuals during a purge by Ottoman officials against the leaders of the empire's Armenian communities.

Jevdet Bey, the Ottoman administrator of Van, tried to suppress the resistance by killing two Armenian leaders (Ishkhan and Vramian) and trying to imprison Aram Manukian, who had risen to fame and gained the nickname "Aram of Van". Moreover, on April 19, he issued an order to exterminate all Armenians, and threatened to kill all Muslims who helped them.

After the communists took over the short-lived First Republic of Armenia and ARF leaders were exiled, the Dashnaks moved their base of operations to where the Armenian diaspora had settled. With the large influx of Armenian refugees in the Levant, the ARF established a strong political structure in Lebanon and to a lesser extent, Syria. From 1921 to 1990, the Dashnaktsutiun established political structures in more than 200 states including the USA, where another large influx of Armenians settled.

In the final years of the Soviet Union, the Armenian Revolutionary Federation established a branch in Nagorno-Karabakh. In January 1991, the Dashnaktsutiun won the parliamentary election and governed as the ruling party during the entirety of the Nagorno-Karabakh war. The Dashnaks actively supported the independence of Nagorno-Karabakh (or Artsakh as Armenians call it). It aided the Nagorno-Karabakh Defense Army by sending armed volunteers to the front lines and supplying the army with weapons, food, medicine and moral support.

A member of the ARF is called Dashnaktsakan (in Eastern Armenian) or Tashnagtsagan (in Western Armenian).

The ARF is considered the foremost organization in the Armenian diaspora, having established numerous Armenian schools, community centers, Scouting and athletic groups, relief societies, youth groups, camps, and other organs throughout the world. The ARF also works as an umbrella organ for the Armenian Relief Society, the Homenetmen Armenian General Athletic Union, the Hamazkayin Cultural Foundation, and many other community organisations. It operates the Armenian Youth Federation, which encourages the youth of the diaspora to join the political cause of the ARF and the Armenian people.

---

De oprichting

Honderdeenendertig jaar geleden, in de Kaukasus, richtte een groep jonge mannen en vrouwen, doordrenkt met sociale revolutionaire ijver, hun blik op nationale bevrijding en smeedde een alliantie, die de Armeense Revolutionaire Federatie (ARF) werd.

Dashnaktsutyun is een Armeense nationalistische en socialistische politieke partij die in 1890 werd opgericht door Christapor Mikaelian, Stepan Zorian en Simon Zavarian. Het heeft het grootste aantal politieke partijen in de Armeense diaspora, met vestigingen in meer dan 20 landen. Dashnaktsutyun voert campagne voor de erkenning van de Armeense genocide en het recht op herstelbetalingen. Het pleit ook voor de oprichting van Verenigd Armenië.

Het oorspronkelijke doel van de ARF was om autonomie te krijgen voor de Armeense bevolkte gebieden in het Ottomaanse Rijk. De partij begon zich in het begin van de jaren 1890 in het Ottomaanse rijk te organiseren en hield haar eerste grote bijeenkomst in Tiflis, het Russische rijk, in 1892.

De ARF werd begin jaren 1890 actief binnen het Ottomaanse rijk met als doel de verschillende kleine groepen in het rijk te verenigen die pleitten voor hervorming en de Armeense dorpen te verdedigen tegen massamoorden die wijdverbreid waren in sommige van de door Armenië bevolkte gebieden van het rijk. ARF-leden vormden fidayi-groepen die Armeense burgers verdedigden door middel van gewapend verzet. De Dashnaks werkten ook voor het bredere doel om een ​​"vrij, onafhankelijk en verenigd" Armenië te creëren, hoewel ze dit doel soms opzij schuiven ten gunste van een meer realistische benadering, zoals het pleiten voor autonomie. In 1918 speelde de partij een belangrijke rol bij de oprichting van de Eerste Republiek Armenië, die in 1920 in handen viel van de Sovjet-communisten. Nadat haar leiderschap door de communisten was verbannen, vestigde de ARF zich in Armeense diasporagemeenschappen, waar ze de Armeniërs hielp om hun culturele identiteit.

In 1894 nam de ARF deel aan het Sasun-verzet en leverde wapens aan de lokale bevolking om de mensen van Sasun te helpen zich te verdedigen tegen de Hamidiaanse zuiveringen. In juni 1896 organiseerden de Armenakanen de Verdediging van Van in de provincie Van, waar Ottomaanse Hamideh-soldaten de stad zouden aanvallen. De Armenakanen, bijgestaan ​​door leden van de Hunchakian- en ARF-partijen, voorzagen alle weerbare mannen van Van van wapens. Ze stonden op om de burgers te verdedigen tegen de aanval en het daaropvolgende bloedbad.

Op 30 maart 1904 speelde de ARF een grote rol in de Sasun-opstand. De ARF stuurde wapens en fedayi om de regio voor de tweede keer te verdedigen. Onder de 500 fedayees die deelnamen aan het verzet waren topfiguren zoals Kevork Chavush, Sepasdatsi Murad en Hrayr Djoghk. Ze slaagden erin het Ottomaanse leger enkele maanden tegen te houden, ondanks hun gebrek aan strijders en vuurkracht.

Eerste Wereldoorlog en de Armeense genocide

In 1915 werden Dashnak-leiders gedeporteerd en gedood samen met andere Armeense intellectuelen tijdens een zuivering door Ottomaanse functionarissen tegen de leiders van de Armeense gemeenschappen van het rijk.

Jevdet Bey, de Ottomaanse bestuurder van Van, probeerde het verzet te onderdrukken door twee Armeense leiders (Ishkhan en Vramian) te vermoorden en Aram Manukian, die beroemd was geworden en de bijnaam "Aram of Van" had gekregen, gevangen te zetten. Bovendien vaardigde hij op 19 april een bevel uit om alle Armeniërs uit te roeien en dreigde hij alle moslims die hen hielpen te doden.

Nadat de communisten de kortstondige Eerste Republiek Armenië hadden overgenomen en de ARF-leiders waren verbannen, verplaatsten de Dashnaks hun uitvalsbasis naar de plek waar de Armeense diaspora zich had gevestigd. Met de grote toestroom van Armeense vluchtelingen in de Levant vestigde de ARF een sterke politieke structuur in Libanon en in mindere mate Syrië. Van 1921 tot 1990 richtten de Dashnaktsutiun politieke structuren op in meer dan 200 staten, waaronder de VS, waar een andere grote toestroom van Armeniërs zich vestigde.

In de laatste jaren van de Sovjet-Unie richtte de Armeense Revolutionaire Federatie een filiaal op in Nagorno-Karabach. In januari 1991 wonnen de Dashnaktsutiun de parlementsverkiezingen en regeerden ze als de regerende partij gedurende de hele Nagorno-Karabach-oorlog. De Dashnaks steunden actief de onafhankelijkheid van Nagorno-Karabach (of Artsakh zoals Armeniërs het noemen). Het hielp het Nagorno-Karabach Defensieleger door gewapende vrijwilligers naar de frontlinies te sturen en het leger te voorzien van wapens, voedsel, medicijnen en morele steun.

Een lid van de ARF heet Dashnaktsakan (in Oost-Armeens) of Tashnagtsagan (in West-Armeens).

De ARF wordt beschouwd als de belangrijkste organisatie in de Armeense diaspora en heeft talloze Armeense scholen, gemeenschapscentra, scouting- en atletiekgroepen, hulporganisaties, jeugdgroepen, kampen en andere organen over de hele wereld opgericht. De ARF werkt ook als een overkoepelend orgaan voor de Armeense zustershulpvereniging, de Homenetmen Armenian General Athletic Union, de Hamazkayin Cultural Foundation en vele andere maatschappelijke organisaties. Het exploiteert de Armeense Jeugdfederatie, die de jeugd van de diaspora aanmoedigt om zich aan te sluiten bij de politieke zaak van de ARF en het Armeense volk.

---