TEKENS DAT JE EMOTIONAL BREAKDOWN eigenlijk EEN EMOTIONELE DOORBRAAK is

We hebben dit allemaal ooit wel gevoeld. Je stelt alles in vraag. Je bent klaar met geloven dat de dingen zijn zoals ze lijken, of dat wat je bent opgevoed om over iets te geloven de juiste manier is om in het algemeen te denken. Je realiseert je dat er een verschil is tussen gelukkige gedachten en gelukkige gevoelens.

Je hebt geprobeerd jezelf voor altijd te vullen met "gelukkige gedachten", alleen om te ontdekken dat je gehecht raakt aan een bepaalde uitkomst (die geen realiteit wordt) en je bent zelfs nog ongelukkiger in de eerste plaats.

Je realiseert je dat veel van de dingen die steeds weer opduiken in je leven - relaties, banen, ideeën, gevoelens - producten zijn van wat je denkt dat ze zijn of zouden moeten zijn. Je voelt je irrationeel boos. Je begint je af te vragen: "Is dit alles wat er is?" Het lijkt alsof je emotionele toestand ongerechtvaardigd is.

Je zou je niet angstig en depressief moeten voelen, maar dat doe je wel. Er is geen reden voor je irrationele angsten, maar ze zijn er. Je kunt niet helemaal begrijpen wat je voelt, en je realiseert je dat dat komt omdat je bezig bent die vaardigheid te ontwikkelen. Je bent onzeker over wie je werkelijk bent. Je bent in het reine gekomen met het feit dat je jezelf hebt gedefinieerd op basis van hoe mensen je zien, of hoe je denkt dat je zou moeten zijn, en er is een beetje een discrepantie tussen wat je denkt dat je wilt en wat je eigenlijk wilt.

Je ervaart gevoelens en angsten die je had toen je een kind was.

Het komt allemaal weer naar de oppervlakte, en wat je je realiseert is dat het in de eerste plaats nooit echt weg was. De gedachten, ideeën, overtuigingen en gevoelens die je wegstopte, leidden in stilte je leven. Je wist het gewoon niet.

Je bent op dit moment doodsbang voor verlies.

Stel jezelf de vraag: "Als de hele wereld blind was, op hoeveel mensen zou ik dan indruk maken?" Stel je echt een leven voor waarin je de dingen niet kunt zien. Waarin alles wat bestaat is hoe jij je voelt en hoe je anderen laat voelen. Wat voor soort persoon ben jij in dit soort wereld, en is het misschien om die redenen dat het creëren van een leven dat er goed uitziet om de liefde van andere mensen te verdienen, een aanvulling is geweest op het hebben van je eigen leven?

Schrijf op wat je haat aan andere mensen. Dit is wat je aan jezelf/je leven moet veranderen (maar te veel weerstand biedt om er daadwerkelijk iets aan te doen). Weet dat het vaak geen oppervlakkig probleem is: je hebt geen hekel aan je vervelende buurvrouw omdat ze je altijd lastig valt tijdens de lunch en je valt stiekem andere mensen lastig tijdens de lunch, je haat haar omdat ze doet alsof ze wanhopig op zoek is naar liefde en je voelt dat ook, maar vermijd het omdat je denkt dat het gênant is. Dit is een spiekbriefje om te zien wat er eigenlijk mis is in je leven. Het is belangrijk omdat het volledig begrijpen van het probleem hetzelfde is als het kennen van de oplossing. Als je niet weet wat je moet doen, weet je ook niet wat er aan de hand is. Als je niet weet wat er aan de hand is, komt dat omdat een deel van je weerstand biedt om het te zien.

Als je iets los wilt laten, bouw dan iets nieuws. Als je het niet begrijpt, vraag het dan. Als je iets niet leuk vindt, zeg dat dan. Als je wilt veranderen, begin dan klein. Als je iets wilt, vraag er dan om. Als je van iemand houdt, zeg het dan. Als je iets wilt aantrekken, word het dan. Als je iets leuk vindt, laat het dan voelen.

Als je iets dwangmatigs doet, vraag jezelf dan af waarom. Stop met proberen uw uitgaven te beteugelen of uw dieet te veranderen of die ene persoon te vermijden of uit te halen naar onschuldige mensen van wie u houdt. Zoek naar de oorzaak van het gevoel (niet alleen het gevoel zelf), en je lost het probleem voorgoed op.

Als je iemand mist, bel ze dan. Het is dom om in stilte te lijden. Het is nobel en nederig om iemand te vertellen dat ze belangrijk voor je zijn, ongeacht of je er wel of niet toe doet.